Gezginliğinin kendisine farklı hayatları keşfetmekle ilgili değerli deneyimler kattığını söyleyen Erzan Aktar; “Köy okulları özelinde bir şeyler yapma fikri aslında bir arkadaşımın ‘Van’da bir okul var biz ortamızda kitap toplayıp buraya gönderelim mi?’ demesiyle doğdu. Bütün arkadaşlarıma bildiri attım, zincir bir anda büyüdü kısa müddette konutumun salonuna sığmayacak kadar kitap geldi. O okula gönderdim ben onları, elimde kalanları da öbür okullara gönderdim sonrasında kendimi daima bu stil projeler üretirken buldum.

“HARÇLIKLARIMDAN ARTTIRIYORDUM”
Beni devlet okuttu, muvaffakiyet burslarıyla okudum. Orta gelirli bir ailede büyüdüm. Lisans öğrenciliğim vaktinde harçlıklardan artıyordum. Bazen de bursumun yarısıyla kargo fiyatlarını ödüyor, kalan yarısını da iki ay biriktirip okullara ziyaret yapıyordum. Artık de 10 arkadaş dışarıdan yemek söylemek yerine o parayı birleştirip çocuklara harcıyoruz.”

“ÖNEMLİ OLAN YARDIMIN BÜYÜKLÜĞÜ”
İstanbul Ataşehir’de kiraladığı 15 metrekarelik dükkanı dernek ofisine çeviren ve oradan köy okullarındaki çocuklara yardım eli uzatan Erzan Aktar; “Çok fazla koli oluyor. Artık konutuma sığmadığı için bu türlü bir yere gereksinim vardı. Küçük fakat işimizi görüyor kıymetli olan ofisin değil yardımın büyüklüğü.”

“ÇOCUKLARA HAYAL VERMEK İSTİYORUM”
Çocukken okuduğu Khaled Hosseini’nin Uçurtma Avcısı romanının kendisini çok etkilediğini söyleyen Aktar; Ben çok hayal kuran, hayallerini kitaplarla büyüten biriyim. Gezginliğim de hayallerimin peşinden gitmeyi sevmemden. Köy okullarındaki çocukların hayallerini merak ettim, onların hayallerini de kendi hayallerim üzere kitapla genişletmek istedim.
Uzak köylerdeki çocuklarla konuşurken ‘şuraya bir uçak inse nereye gitmek istersiniz?’ dediğimde birçoklarının yalnızca yaşadıkları ilin merkezine gitmeyi hayal edebildiğini görüyorum. Ben daha ötesine gitmeyi hayal etsinler istiyorum. Mars’a gidebileceğini hayal ettirecek anahtarı onlara vermek için bunu yapıyorum” diyor.

Hürriyet